Σάββατο, Ιανουαρίου 21, 2017

Η Αναστασία, η σεξουαλική εκμετάλλευση ανηλίκων και οι ποινές-χάδια


«Δεν έχω διαβάσει την απόφαση η οποία επιβάλλει μόνο ένα χρόνο φυλάκιση σε καθηγητή 37 ετών που είχε σεξουαλικές σχέσεις με 15χρονη μαθήτριά του. Θα σταθώ όμως σε δύο σημεία που για μένα δείχνουν το σοβαρότατο πρόβλημα νοοτροπία μας. Από ό,τι βλέπω από το δημοσίευμα, στην απόφαση αναφέρεται για τον κατηγορούμενο «ενδίδοντας στις ανώριμες επιθυμίες της ανήλικης». Με άλλα 


λόγια, αυτή τον παρέσυρε!!! Τον καημένο! Και αυτό σε συνδυασμό με το ότι θεωρήθηκε μετριαστικός παράγοντας η απουσία "βίας". Δεν κουράζομαι να υποστηρίζω ότι η ύπαρξη βίας είναι επιβαρυντικός παράγοντας αλλά η απουσία της δεν είναι μετριαστικός. Αυτές οι δύο αναφορές, σε συνδυασμό με την κατ’ εμένα χαμηλή ποινή ενώ προνοείτο έως και 20 χρόνια φυλάκισης, είναι η απόδειξη ότι έχουμε ακόμη πολύ δρόμο μπροστά μας για να αντιληφθούμε τι σημαίνει ανήλικος και τι σημαίνει σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκου. Και δεν μπορώ να μην αναρωτηθώ, βλέποντας τόσο εμφανή σημάδια στην ανταπόκριση για την απόφαση της νοοτροπίας του ότι ένας ενήλικας άντρας δεν μπορεί να αντισταθεί στις ορέξεις μιας κοπέλας (ακόμα και 15χρονης), θα ήταν η ίδια η αντιμετώπιση και πάλι αν ήταν αγόρι το παιδί; Απλά σκεφτείτε το ειδικά εσείς που ήδη σκέφτεστε «μα είδες πως ντύνονται οι μιτσιές πλέον;».

Το πιο πάνω κείμενο αναρτήθηκε από την κ. Αναστασία Παπαδοπούλου στο facebook σχετικά με την υπόθεση καταδίκης καθηγητή σε φυλάκιση ενός χρόνου για την κατηγορία της σεξουαλικής εκμετάλλευσης ανήλικης 15 ½ χρόνων. Η στήλη συμφωνεί μέχρι και το τελευταίο γράμμα της ανάρτησης. Η κ. Παπαδοπούλου έχει κάθε λόγο να προβαίνει σε τέτοιου είδους κριτική για υποθέσεις σεξουαλικής εκμετάλλευσης ανηλίκων. Υπενθυμίζουμε ότι ήταν η σύμβουλος, που είχε διορίσει η κυβέρνηση Αναστασιάδη για να ετοιμάσει την Εθνική Στρατηγική και το Σχέδιο Δράσης για την Καταπολέμηση της Σεξουαλικής Κακοποίησης και Εκμετάλλευσης Παιδιών και της Παιδικής Πορνογραφίας. Το αποτέλεσμα του έργου της ήταν κατά γενική ομολογία εξαιρετικό. Και ήδη το Κράτος και οι διάφορες εμπλεκόμενες Υπηρεσίες εργάζονται πάνω στην υλοποίηση αυτής της Στρατηγικής.

Καμία Στρατηγική, ωστόσο, όσο καλά σχεδιασμένη και αν είναι, δεν πρόκειται ποτέ από μόνη της να μπορέσει να αντιμετωπίσει και να νικήσει το τέρας της σεξουαλικής εκμετάλλευσης και κακοποίησης ανηλίκων. Καμία θεωρία και καμία πρόνοια δεν πρόκειται ποτέ να νικήσουν τον εφιάλτη από μόνες τους. Είναι κανόνας ζωής ότι όλα εξαρτώνται από τον ανθρώπινο παράγοντα. Όλα εξαρτώνται από το πώς ο ανθρώπινος παράγοντας θα εφαρμόσει την κάθε στρατηγική. Πώς θα υλοποιήσει την κάθε θεωρία. Είναι γεγονός ότι η Στρατηγική δίνει –ορθώς- μεγάλη βαρύτητα στην πρόληψη. Στην διαπαιδαγώγηση και στην εκπαίδευση φορέων, θεσμών, εκπαιδευτικών, γονέων και των ίδιων των παιδιών. Ώστε με τη συμπεριφορά τους να μην επιτρέπουν στο τέρας να δράσει εντός των τειχών. Είναι ταυτόχρονα, όμως, και πεποίθηση της στήλης, ότι ποτέ (όσο καλή και αν είναι η προσπάθεια πρόληψης) θα είναι αρκετή. Πάντοτε θα υπάρχουν επιτήδειοι και αρρωστημένα όντα, που θα βρίσκουν τρόπο να παρασύρουν τα αθώα θύματά τους. Ως εκ τούτου, εξίσου τεράστιας σημασίας είναι και το δεύτερο σκέλος. Αυτό της παραδειγματικής τιμωρίας των όποιων ενόχων. Με ποινές αποτρεπτικές και όχι με ποινές χάδια. Ναι, όσοι υποπίπτουν σε τέτοια τερατώδη εγκλήματα πάσχουν. Είτε το γνωρίζουν είτε όχι, δεν μπορεί να αφήνονται να λειτουργούν σαν ωρολογιακές βόμβες μέσα στην κοινωνία. Οφείλουν να αναζητήσουν θεραπεία. Και μόνο αν γνωρίζουν ότι η όποια απόπειρα τους να εκμεταλλευτούν αθώα παιδιά θα τους επιφέρει βαρύτατες ποινές, θα τους υποχρεώσει να αναζητήσουν θεραπεία.

Είναι γι’ αυτό, που η ανάρτηση της κ. Παπαδοπούλου είναι καίριας σημασίας. Πρωτίστως οι δικαστές οφείλουν να αντιληφθούν τη βαρύτητα των αποφάσεών τους. Δεν είναι η πρώτη φορά που ποινές-χάδια επιβάλλονται σε τέτοιες υποθέσεις και προκαλούν την κοινή γνώμη. Σε μια κοινωνία του κουμπαράτου, όπως ήταν η δική μας διαχρονικά, επιτέλους, πρέπει να υπάρξει αλλαγή νοοτροπίας. Αν θέλουμε πραγματικά η δήθεν ευρωπαϊκή Κύπρος να βγει από το τριτοκοσμικό καβούκι της και να πετάξει σε ανοικτούς ορίζοντες. Είναι καιρός, επιτέλους, να απλωθεί ένα πανίσχυρο δίκτυ προστασίας πάνω από τα αθώα παιδιά. Χωρίς χαϊδέματα, χωρίς ακατανόητους υπέρμετρους μετριασμούς, χωρίς αναστολές!

Γ. Καλλινίκου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου