ΕΚΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ

Μετά το κείμενο του κ. Βαρδάκα για την δύναμη των λιτανειών (ΕΔΩ), με την αδύναμη φωνή μας κάνουμε έκκληση στους άγιους πατέρες να συνεγείρουν τους συμπατριώτες μας προς πνευματική παλλαϊκή δράση! Ο Θεός οπωσδήποτε συγκινείται από την προσωπική προσπάθεια του καθενός αλλά μια λιτανεία, μια αγρυπνία, μια αλυσίδα παλλαϊκής προσευχής και νηστείας πιστεύουμε θα πολλαπλασίαζε την δύναμη της προσευχής του



καθενός με γεωμετρική πρόοδο, συγκινώντας τον Θεό, για την μετάνοιά μας. Μια τέτοια προσπάθεια από όλους θα συνέγειρε κι ανθρώπους με πιο αδύναμο πνευματικό αγώνα και δύναμη και θα ένωνε και τον λαό του Θεού ακόμη πιο πολύ.

Όσο περνάει ο καιρός αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε καλύτερα ότι ο πόλεμος που διεξάγεται αυτήν την στιγμή - όπως μας προειδοποίησε ο γέροντας Παΐσιος - είναι πνευματικός (ΕΔΩ). Αυτό σημαίνει ότι πνευματικά θα πρέπει  είναι και τα όπλα που θα χρησιμοποιήσουμε - χωρίς να αναιρείται η συμμετοχή μας σε δράσεις που θα μαρτυρούν την πίστη μας. Εάν το να προσευχηθεί κανείς το βράδυ μόνος στο σπίτι του το βράδυ θεωρείται για τους πολλούς αδιάφορο για το καθεστώς που μας καταπιέζει, δεν είναι καθόλου αδιάφορο για το αφεντικό τους που τους παρακινεί στις ενέργειές τους εναντίον μας. Εάν είναι αδιάφορο για τους δυνατούς του κόσμου να κατέβουμε σε παλλαϊκή λιτανεία, η οποία το πολύ - πολύ να προκαλέσει κανένα ...μποτιλιάρισμα στα μάτια των πολλών, δεν είναι καθόλου αδιάφορο για τον αρχηγό του κακού. Μας το έχουν τονίσει οι άγιοί μας ότι ένας που προσεύχεται στον Κύριο, κάνει να αλυχτούν οι λύκοι του σκότους.

Κλείνοντας κι απευθυνόμενος στο φιλότιμου του κάθε πνευματικού μας πατέρα, θα παραθέσω τα λόγια του γέροντα Παΐσιου, του Άγιου των καιρών μας :

«Αν φύγω, το θεωρώ σαν να φεύγω από την πρώτη γραμμή, σαν να οπισθοχωρώ. Το θεωρώ προδοσία. Έτσι το νιώθω. Μήπως ξεκίνησα για τέτοια πράγματα ή ξεκίνησα για να βοηθάω μοναστήρια; Για άλλου ξεκίνησα και άλλου βρέθηκα, και τώρα πώς παλεύω!

Και βλέπεις, ό άλλος δεν μιλάει.  Δεν πάει να διαλύσουν την Εκκλησία; «Δεν πειράζει!», λέει. Πηγαίνει και με τον έναν και με τον  άλλον, αρκεί να βολευτεί. Τι να βολευτεί! Αυτόν τον βολεύει ό διάβολος τελικά. Αυτά είναι άτιμα πράγματα.  Αν ήθελα εγώ να κάνω αυτό πού με ευχαριστεί, ου, ξέρετε πόσο εύκολο ήταν; Σκοπός όμως είναι να κάνω όχι αυτό πού βολεύει εμένα, άλλα αυτό πού βολεύει τον άλλον. 
Αν σκεφτόμουν πώς να βολευτώ εγώ, έχω την δυνατότητα να βολευτώ σε πολλές μεριές. Για να πέρασης όμως στην βουλή τού Θεού, πρέπει να γίνεις «βουλευτής» τού Θεού, όχι «βολευτής» τού εαυτού σου. »

ΠΗΓΗ