Εικόνες εξαθλίωσης μας βομβαρδίζουν καθημερινά, άστεγοι, γέροντες που στην " δύση" της ζωής τους είδαν την ζωή τους να αφανίζεται μαζί με κόπους δεκαετιών πέρνωντας μαζί τους την περηφάνια τους και την αξιοπρέπεια τους, μικρά παιδιά που στο προσωπάκι τους διαγράφεται μαζί με την πείνα ένα τεράστιο γιατί .
Και τι κάνουμε όλοι εμείς που είμαστε ακόμα τυχεροί και υπάρχει ένα πιάτο φαγητό καθημερινά στο σπίτι; Δίνουμε ένα ευρώ και μετά φεύγουμε εγωιστικά ήρεμοι για το " καλο " που κάναμε και σήμερα, ρίχνοντας κατάρες σε αυτούς που μας οδήγησαν εδώ.
Έχετε σκεφτεί ποτέ πως αν ο καθένας μας έπαιρνε "υπό την προστασία του " ένα γέροντακι που ξέρουμε ότι είναι μόνο του , ένα άστεγο ή ακόμα και μια οικογένεια που σίγουρα όλοι έχουμε στην γειτονιά μας πόσο καλύτερα θα ήταν τα πράγματα; Και μη μου πείτε ότι δεν έχουμε ....μπορούμε να τους δώσουμε ένα πιάτο φαγητό , αυτό ξέρετε που πετάμε στα σκουπίδια καθημερινά ....τα ρούχα που βαρεθήκαμε επειδή δεν είναι πλέον στην μόδα, ένα μέρος από τα χρήματα που σκορπάμε σε ανούσιες για την εποχή αγορές ....λύσεις υπάρχουν, ανθρωπιά χρειάζεται.
Ας μετατρέψουμε τον εφιάλτη που μας έκλεισαν σε μια ευκαιρία να ξαναβρούμε την αγάπη και την φροντίδα ο ένας για τον άλλον .Να δημιουργήσουμε τις γειτονιές που είχαμε κάποτε, όλοι μαζί μια οικογένεια.
Στο χέρι μας είναι να αλλάξουμε τα πράγματα, να ξαναγίνουμε άνθρωποι.Ο ένας για τον άλλον, να φύγουμε από το Εγώ μας και να πάμε στο Εμείς .Μην ξεχνάμε ότι άνετα θα μπορούσαμε να είμαστε εμείς στην θέση τους.
Ας μετατρέψουμε τα δάκρυα απογνωσής τους σε δάκρυα χαράς και ελπίδας. Δεν είναι δύσκολο μια αγκαλιά και ένα καλημέρα μπορεί να είναι η αρχή .
Ας θυμηθούμε τα λόγια Του Κυρίου μας " Ο ΔΙΠΛΑΝΟΣ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΣΟΥ " .
Mε εκτίμηση oneiropagida
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου